دشنامی از آن لعل شنیـــدم که مپرسید
میخواست به سنگم زند آخر به گهر زد
حضرت بیدل
آهم؛ شررم، اشکم و داغم، چه توان کرد
چون شمع درین بزم به صد رنگ هلاکم
حضرت بیدل
مدت بیمــاری امکـــان که نامش زندگیست
یکنفس تحریکنبض وی شرر گرد تب است
حضرت بیدل
بیرون این بیابان پر می زند غباری
ای محرمـــــان ببینید امید ما نباشد
حضرت بیدل
درباره خودم
لوگوی وبلاگ
منوی اصلی
صفحه نخست
پست الکترونیک
صفحه ی مشخصات
خانگی سازی
ذخیره کردن صفحه
اضافه به علاقه مندیها
نوشته های پیشین
آمار وبلاگ
بازدید امروز :10
بازدید دیروز :4 مجموع بازدیدها : 50210 خبر نامه
جستجو در وبلاگ
|